Mijn vagina ruikt naar vis
Als tiener bracht ik zomers veel tijd door in het zwembad. Ik genoot ervan om in het water te duiken of onder water het hele bad over te zwemmen.
We speelden vaak balspelletjes: de jongens tegen de meisjes. Er werd geflirt, gespeeld, en we hadden altijd dolle pret. Het zwembad was gevuld met het kabaal van spelende, lachende, maar soms ook ruziënde kinderen. Scheldwoorden vlogen geregeld door de lucht. Eén uitdrukking verbaasde me altijd: meisjes werden soms uitgescholden voor ‘viswijf’. Nieuwsgierig vroeg ik een vriend of hij wist wat het betekende en waar het vandaan kwam.
Mijn hart stond stil toen ik het hoorde. In die tijd was ik een tiener die in het geheim aan het ontdekken was. Masturberen deed ik stiekem, en hoewel het hoogtepunt altijd geweldig voelde, kwam er meteen daarna een gevoel van schaamte over me heen. Soms rook ik na afloop aan mijn handen en trok ik mijn neus op omdat ik het vond stinken. Toen ik hoorde dat de geur van een vagina vergeleken werd met vis, viel alles op zijn plek. De mythe plantte zich als een zaadje in me en groeide met de tijd steeds verder uit.
Tijdens het masturberen fantaseerde ik vaak over seksuele ervaringen, en in mijn gedachten was orale seks iets heel gewoons, ook al had ik er in het echte leven nog geen ervaring mee. Vanaf het moment dat ik te horen kreeg dat een vagina naar vis zou ruiken, begon ik mezelf te wassen met zeep. Ik wist ergens dat het niet goed was om je vagina met zeep te reinigen vanwege de zuurgraad, maar ik voelde dat ik geen andere keuze had. Ik wilde schoon zijn, me fris voelen en de vislucht die in mijn hoofd zat wegspoelen.
Op een dag, terwijl ik buiten liep, kwam er plotseling een hond op me afgerend die begon te snuffelen aan mijn kruis. In paniek dacht ik meteen: “Zie je wel, hij ruikt mijn vislucht.” Ook als ik strakke broeken droeg, had ik soms het idee dat ik mezelf kon ruiken. Al deze momenten leken alleen maar te bevestigen wat mijn vriend in het zwembad had gezegd. De mythe was voor mij de waarheid geworden.
Met mijn eerste liefde, met wie ik trouwde en lang ben samen geweest, ontdekte ik de echte wereld van intimiteit en seks. Orale seks was iets waar ik niet volledig van kon genieten. Ik was altijd bang dat ik niet schoon genoeg was. Het verhaal van de vislucht bleef in mijn gedachten hangen, zelfs toen ik wist dat het nergens op gebaseerd was. Met instemming van mijn partner koos ik ervoor om na jaren huwelijk, mijn verlangen te leven. Zo spannend en tegelijkertijd zo opwindend: een seksuele ervaring met een andere man. Tegen die tijd had ik geleerd dat schaamte je kan weerhouden om echt te genieten, maar hoe laat je dat los?
De ervaring met die andere man was een keerpunt voor mij. Bij hem kon ik voor het eerst mijn schaamte loslaten, volledig in de overgave zijn en en genieten van het moment, zonder bang te zijn voor hoe ik zou ruiken. Het klinkt misschien raar, maar na die ervaring kon ik ook met mijn eigen partner meer ontspannen en genieten. Het ging erom dat ik moest leren geloven dat ik lekker rook, zonder steeds te denken aan die hardnekkige mythe over vis. Het heeft nog een tijd geduurd voordat ik die schaamte helemaal kon loslaten. Er was verdriet over het feit dat ik dit niet eerder heb kunnen doen. Soms was ik zelfs boos op mezelf omdat ik het gevoel had dat ik ons allebei tekort had gedaan.
Toch heb ik nooit boosheid gevoeld naar de jongen uit het zwembad. Deze ervaring heeft me wel geleerd hoe overtuigingen ontstaan en hoe diep ze in je systeem kunnen wortelen. Wat iemand zegt, kan zo’n impact hebben dat het je jaren achtervolgt. Het kan je beperken en je ervan weerhouden om voluit te genieten van wie je bent.
Heb jij ook van die mythes over je seksualiteit? Zijn ze waar, of zijn ze ooit bij je terechtgekomen en heb je ze gewoon geloofd? Misschien houden ze je tegen, net zoals die vismythe dat bij mij deed. Maar het is nooit te laat om die overtuigingen los te laten en te leren genieten van je prachtige lichaam. Iedereen verdient het om zich vrij en zonder schaamte te voelen in hun eigen huid.